ՆԱԽԱԴՐՈՒԹԻՒՆ ՂՈՒԿԱՅ ԱՒԵՏԱՐԱՆԻՆ
Աւետարանս՝ որ ըստ Ղուկա՛յ գրեալ է։ Նո՛յն ինքն Ղուկաս՝ աշակե՛րտ էր Պետրոսի, եւ ձեռնադրեցաւ ընթացակի՛ց Պաւղոսի, եւ վկայեցա՛ւ ՚ի նմանէ։ Սա գրեաց զԱւետարանս զայս։ Սկի՛զբն առնէ ՚ի ծննդենէն Յովհաննու, եւ զոր ըստ նմին. պատմէ՛ եւ զմարմնանալ Փրկչին, ազգաթի՛ւ առնէ՝ եւ ելանէ ՚ի Յովսեփայ ՚ի Դաւի՛թ, եւ ՚ի Դաւթայ մինչեւ յԱդամ։ Պատմէ՛ սա՝ եւ զմկրտութիւնն Յովհաննու. եւ լինելով ՚ի լեառնն զփորձելն ՚ի Սատանայէ. եւ զընտրութիւն աշակերտացն, եւ ա՛յլ եւթանասունս. եցոյց նշա՛նս եւ արուեստս բազումս եղեալս. եւ զխորհուրդ մատնութեան, եւ զկատարածն՝ որ մատնեցաւ Պիղատոսի Պոնտացւոյ, եւ խաչեցա՛ւ մարմնով. զի զինուորքն բաժանեցի՛ն զհանդերձս նորա. եւ որք խաչեցան յերկուց աւազակացն մին՝ ապաշխարեա՛ց խոստովանութեամբ։ Եւ զի մարմին նորա եդա՛ւ ՚ի գերեզման, եւ յարեա՛ւ յերրորդ աւուրն. եւ յետ այսորիկ համբարձա՛ւ յերկինս՝ տեսանելով հրեշտակացն։
Ղուկաս՝ արուեստիւ բժի՛շկ գոլով. սա՝ աշակերտեցա՛ւ Փրկչին. եւ համարեալ կոչեցաւ ՚ի թիւս իւթանասնիցն։ Իսկ յետոյ՝ աշակերտեցաւ Պաւղոսի. վասն որոյ ասի. Գովութիւն սորա յաւետարանին։ Սա՝ հրամանաւ Պաւղոսի՛ գրեաց զաւետարանս իւր յԱնտիո՛ք քաղաքի ՚ի լեզու Ասորի՝ զկնի ժէ ամի համբառնալոյ Փրկչին։ Ունի գլուխս յխբ̃։ Վկայութիւնս ժէ̃։ Տունս սպ̃։