ՆԱԽԱԴՐՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ԱՒԵՏԱՐԱՆԻՆ
Յովհաննու Աւետարանն՝ գրեա՛լ է Յովհաննո՛ւ, որ եղբայր է Յակովբայ Զեբեդեայ. որ անկաւ ՚ի վերայ լանջացն Տեառն. նո՛յն սա՝ գրեա՛ց զԱւետարանս զայս։ Եւ սկիզբն առնէ յաստուածակա՛ն բանեն. եւ զըստ մարմնոյ ծնունդն յիշատակէ՛ յասելն, եւ Բանն մարմին եղեւ։ Եւ յիշատակէ զմկրտութիւնն Յովհաննու, եւ զընտրութիւն աշակերտացն. այլ եւ զնշա՛նս եւ զարուե՛ստս զոր եղեն։ Եւ զկատարածն՝ որ մատնեցաւ Պոնտացւոյ Պիղատոսի, եւ խաչեցաւ. յորում եւ զինուորքն բաժանեցին զհանդերձս նորա, եւ ՚ի վերայ պատմուճանի նորա վիճա՛կ արկին. եւ մարմին նորա եդաւ ՚ի գերեզմանի. եւ յարեաւ յերրո՛րդ աւուր, երեւեցա՛ւ աշակերտացն ինքն։
Յովհա՛ննէս՝ որ եւ որդի որոտման, զվերի՛նն որոտալով պատմեաց մեզ։ Սա՝ զկնի ծգ ամի համբառնալոյ Փրկչին գրեաց զԱւետարանս իւր յԵփեսո՛ս քաղաքի, ՚ի խնդրելոյ եկեղեցւոյն Ասիայ՝ ՚ի լեզո՛ւ Յո՛յն։ Եւ է՝ գլուխս մլբ̃։ Վկայութիւնս ժե̃։ Տունս ռպ̃։ Միանգամայն Չորեքեա՛ն աւետարանքս. Գլուխք ռ̃ճկբ̃։ Վկայութիւնք հթ̃։ Տունք փպ̃։